بهانه

بهانه گیر شده امهرچه هست رنگ باختگی بخود گرفتهچون گلی معصوم خفته در آغوش باغچه ایسبز آمدی با دست چیدیم برای گلدان اتاقتخرم از رهایی خار و ساقه چشم پر امید بسته بودم بر حباب شیشهبا خود اندیشیدم یکی آمدم چیدممیبرد با خود برگ برگ گلبرگ تنم رامیبرد با خود عطر پیچیده در وجودم راچون غنچه ای خندان لب شکفتم بهانه ...

بگذار بگویند که دیوانه است و چموش
از عاشقی گریزان و دل کرده خموش
بگذار طعنه زنن و یاوه گویند در پشت سرت
از دیوانگی هایت قصه گویند بر تو بخند تا پای سکوت
بگذار این مردمان اینگونه خالی شوند از هرزگی خویش
بر تو ننگ زنن و خود را مبرا کنن از هرچه بود
بیهوده مخور غصه بدنامی ات در میان این جماعت
این مردمان هر صبح قیمتی دارن ، یک روز به مفت بخشن هستیت را
یک روز به دنیا ندهند یک تار مویت بهانه ...

دیشب همین حوالی مترسک مزرعه به کلاغ خسته ای گفت: جانا که این جهان مزرعه گندم و تو مرغزار بیزار ز گندمیمن پاسداری عاشق و معشوق راند ه ی بیش نیستم که خدایی ندارم..درد دارم از صورت سوخته در آتش این برزخیانتن میدهم به هر ارباب بی مایه و تنگ نظر در هر زمان..دور این مزرعه میگردم و به قربان گندم خامش میروم بهانه ...